ឧត្តរមានជ័យ ៖ ការវាយប្រយុទ្ធគ្នាដោយអាវុធធុនធ្ងន់ និងស្រាល រវាងកងទ័ពកម្ពុជា និងសៀម នៅតំបន់ប្រាសាទតាក្របី និងតំបន់ប្រាសាទតាមាន់ធំ បានអូសបន្លាយតាំងពីរសៀលថ្ងៃទី២៦ មេសា ២០១១ រហូតដល់ព្រឹកម៉ោងជាង៦ថ្ងៃទី២៧ មេសា ២០១១ គេនៅឮស្នូរគ្រាប់ផ្លោងនិងកាំភ្លើងដៃនៅឡើយ ប៉ុន្តែចូលដល់ម៉ោង៨ព្រឹកថ្ងៃដដែលនេះឃើញថា គ្រាប់កាំភ្លើងហាក់ស្ងាត់បន្តិចវិញ ។
ការប្រើអាវុធ BM-21 (កាំជ្រួចប្រតិកម្ម ឬកាំជ្រួចហ្វូង) របស់ទាហានកម្ពុជាកាលពីម្សិលមិញគឺបាញ់ចំគោលដៅបន្ទាយទាហានសៀម ប្រមាណ៣០កន្លែង បណ្តាលឱ្យបាក់បែកខ្ចាត់ខ្ចាយ និងរត់ចោលបន្ទាយ ព្រមទាំងមានទាហានសៀមស្លាប់ និងរងរបួសច្រើនរយនាក់ទៀតផង។
សូមបញ្ជាក់ថា ទាហានសៀមផ្តើមប្រើគ្រាប់បែកផ្សែងពុល កាំភ្លើងរថក្រោះ និងគ្រាប់ធុនធ្ងន់ជាច្រើនប្រភេទទៀត វាយប្រហារមកលើទីតាំងឈរជើងរបស់ទាហានកម្ពុជានៅតំបន់ប្រាសាទតាមាន់ធំ និងតំបន់ប្រាសាទតាក្របីកាលពីវេលាម៉ោង២និង១៥នាទីរសៀល ថ្ងៃទី២៦ មេសា ២០១១ ហើយជាមួយគ្នានេះ ទាហានកម្ពុជាបានពន្លះវិញដោយការប្រើកាំភ្លើង BM-21 (កាំជ្រួចប្រតិកម្ម ឬកាំជ្រួចហ្វូង) និងកាំភ្លើងធុនធ្ងន់ផ្សេងៗទៀត បាញ់ឆ្លើយតបប្រឆាំងទាហានសៀមវិញលែងថ្នមជាមួយទាហានសៀមទៀតហើយ ។ ថ្ងៃនេះការផ្ទុះអាវុធរវាងទាហានទាំង២ភាគីបានលាន់ទ្រហឹងរង្គើដីញ័រព្រៃគួរឱ្យតក់ស្លុតបំផុត...។
កម្ពុជាបានអត់ធ្មត់មិនប្រើអាវុធធុនធ្ងន់ទេ ចាប់តាំងពីទាហានសៀមចូលឈ្លានពានទឹកដីកម្ពុជានៅតំបន់ប្រាសាទតាមាន់ធំ នាថ្ងៃទី២២ ដល់ថ្ងៃទី២៥ មេសា ២០១១ មកម៉្លេះ ប៉ុន្តែពេលនេះការជូនដំណើរទាហានសៀមទំនងជាដល់ទីបញ្ចប់ហើយ ព្រោះថា ទោះជាជូនដំណើរ១០០យោជន៍ ក៏គ្មានន័យអ្វីដែរ បើភាគីសៀមគ្មានសុច្ឆន្ទៈ ដើម្បីបញ្ចប់សង្គ្រាម ឬជម្លោះនេះផងនោះ ។ មូលហេតុដែលនាំឱ្យទាហានកម្ពុជាឈានទៅប្រើការបាញ់កាំជ្រួចប្រតិកម្មនេះ គឺទី១-ដោយសារទាហានសៀមបានបាញ់គ្រាប់បែកផ្សែងពុលដាក់កម្ពុជា ទី២-កម្ពុជាត្រូវការពារទីតាំងរបស់ខ្លួន និងទី៣-ប្រឆាំងការឈ្លានពានកុំឱ្យទាហានសៀមបន្តបាញ់ចូលភូមិឋានប្រជាពលរដ្ឋស្លូតត្រង់តទៅទៀត ។ ក្រៅពីការបាញ់កាំជ្រួចប្រតិកម្មប្រឆាំងទៅលើទាហានសៀមនោះ ទាហានកម្ពុជានៅបានប្រើកាំភ្លើងបាញ់ចេញពីរថក្រោះថែមទៀត ដើម្បីសង្គ្រប់ទៅលើទាហានសៀម...មេបញ្ជាការទាហានកម្ពុជា មានការសោកស្តាយថា កម្ពុជាមិនបានប្រើនយោបាយវាយប្រយុទ្ធរំកិលទៅមុខនោះទេ គឺប្រើនយោបាយវាយប្រយុទ្ធនៅនឹងកន្លែង ទប់ស្កាត់ និងការពារខ្លួន...ប៉ុន្តែប្រសិនបើកម្ពុជាមានគោលការណ៍វាយប្រយុទ្ធរំកិលទៅមុខវិញ គឺប្រើពេលតែ២ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ នឹងវាយកាន់កាប់បានបន្ទាយទាហានរបស់សៀមជាក់ជាមិនខានមិនចាំបាច់អូសបន្លាយច្រើនថ្ងៃនោះឡើយ៕
No comments:
Post a Comment